YAS
YAS
kurumuş göz pınarlarım ne bir damla gözyaşı ne bir serzeniş çıkmıyor dudaklarımdan içimin yangınında köz oluyor bütün anılarım bir varmış bir yokmuş diyerek teselli ederken yüreğimi senden gelecek bir küçük avuntuya hasretim hafızamın vay haline dağınık imgelerim bölük pörçük güzel anıları yama yapıyorum tebessümlerime yine de yetmiyor çıplak kalıyor çocukluğum gençliğim arada akıyor gözlerimden hüzün yağmurları o da olmasa bitişime hevesli kalp atışlarım hergün tükenmekte ciğerim sigaramın dumanı körlüyor ateşi bu gidişle son nefeste okunacak ruhuma fatiha dokunmayın bana tükenişime sessiz kalın gönül mezarımın başında yaşayamadığım tüm heveslerimin yasını tutuyorum |