İçimde çok İstanbul büyüyor
ağzımda serçe telâşı
tabakta bir kaç zeytin
masada;
ömrümün harmanına bulaşmış tütün.



Kalbimin mahzeninden gölgeni çekiyorum
şu an en kutsal yer
annenin rahmi.



Şimdengerû
tersine işliyor saatler
BİL!



İçimde çok Istanbul büyüyor
iki kaşımın arasından geçiyor
o kara tren
gidip dönüyor gemiler
inip biniyor yükler
döşünün içinde;
ne varsa suya döken ter û tazeler gibi
dökülüyorsun
içimin deltasına.



Şimdengerû
ananın boğazındaki muska say beni
koru, kolla ve sakla kutsalında.



İçimde çok sen büyüyor
periyodik cetvelde
ömrümün beş yılı./ bunca vakit;
güzelce soyundu bahar
sıkıca giyindi kış
dişini sıktı eylül ve ekim
küfre durdu ağustoslu yaz.
Bunca zaman ;
kırkdördüne iman etti bu baş, bu kalp bu telâş.



Şimdengerû
güvercin ağzına gül dolamışım
gömleğine rüzgâr
ölü duvarların örgüsünü sökmüşüm
ellerimle.




Ama şimdengerû
dudağının kenarında
beni eski bir öpüş say.



AG//