YANIYORUM
YANIYORUM
nasıl bir ateş bu yarab yaktıkça yakıyor kavurdukça küllerim savruluyor satırlarda kalem yakıyor avuçlarımı öfkeyle sitemi harmanlarken dizelerim yudum, yudum keder döküyor sayfalara yanıyorum yarab yandıkça yanıyor zavallı yüreğim isterdim elbet bir iki güzel sözle dinsin acılarım üfleyince geçsin sızılarım ne çare ki yanıyor sol yanım kime anlatsam biçare kalışımı kim atar kendini ateşe kim uzatır kora elini bile bile yakar yüreğini başım omzumda dost satırlara takılıyor bakışlarım masmavi satırlar buram buram umudun kokusu yayılıyor odama damla damla can oluyor yüreğime ve derken azalıyor yangınım bi nebze diniyor acılarım bir tutam mavi serpiyorum alevlerin üzerine dumanında demleniyor umuda dair dileklerim kim bilir kim bilir sönüverir kederle karışık alevlerim |