EY GÖNÜL!..EFKARLANMA..
Umutlanma ey gönül boş yere umutlanma
Sesini duyan mı var, seni kim dinleyecek Ardına hiç bakmadan çekip gidene yanma Bir gün pişman olup da ’ Yâr ’diye inleyecek Kahırlanma ey gönül, yok yere kahırlanma Bugününde ağlatan, yarın mı güldürecek? Hatrını gözetmeyip ,kalbi kırana kanma Zaman, hatalarını ona da bildirecek ... Telaşlanma ey gönül üzülüp telaşlanma Anla artık bu bahtın onunla gülmeyecek Kuşlar bile yuvayı birlikte kurar amma Dişi kuştur, yuvanın başını bekleyecek Unut onu ey gönül ,vefasızı hiç anma Kimbilir kime ’yarim’, kime’sevdam’ diyecek Kendini düşünmeyen, seni düşünür sanma Gönül borcunu ancak ,ah’rette ödeyecek Ayşegül BAHÇECİ 07.03.2017 |