G Ü L P E M B E...Dedim; çiçek misin dedi, gonceyim… Dedim, ya gül nedir, inkâr ne diye? Dedi; çiçeklerde ben en önceyim! Odur Habibine büyük hediye… Dedim; açılışın tıpkı bir Mushaf! Gülşende duruşun belli, saf-u saf… Dedim; bülbül sana ediyor tavaf! Dedi; Ravza’da ki Resul hadiye… Dedim; o gül endam dedi; hevestir! Dedim, diken kaplı, dedi; kafestir! Dedim, kokun nasıl, dedi; enfestir! Dedim, kokun doldu, bütün vadiye… Ya o renkler ne ki, tam gökkuşağı? Kıskandırır bağda gezen uşağı… Dedim; az başını indir aşağı! Dedi; yolar mısın oh diye, diye? Dedim; çok mu mühim teninin rengi? Dedi; bülbül sesi, gülün ahengi… Dedim; renk varsa var, nedir nirengi? Dedi, o da ilham olur udiye… Dedim, hangi rengin güzeldir sence? Dedi; bütün renkler çok hoştur bence… Dedim, hangi gider güzele, gence? Dedi, pembesini al sen ciddiye… Antalya-2017/04 Halil Şakir Taşçıoğlu |
Kıymatlı Hocam
Selam ve Duâ İle.