Adım Muzur Düşünce()
girersem bir içine
Çizgi, Harf ve Hece
olurum Kelime önce.
Değiştiririm Düşünceni,
yaratırım Kanseri.
Virüs-mikrop’um
-Bilgisayardaki gibi-
beni farketmez kimse
böylece Hücre-Hücre
oldum mu birde Cümle,
kemirir-yerim seni,
hastalanır sağlıklı Beynin!
Siz hala bana gelin;
"- Düşünce Madde değil!" deyin.

Ben Kanser denen
"Piston-Çark-Dingil-Dişli"
gdiş-geliş, dönüşlü
Nalet bir Makineyim.
Güç Koluyla iterim,
Yük Koluyla çekerim,
Kafamın Dikine gider,
ezer-çiğner gezerim.
karşı çıkanım varsa,
sürün-sürüm süründürür,
Düzeni korumaktansa,
boğarım-öldürürüm.
asla uymam Kabıma
kızar-yakar-yıkarım
eğriyim ben Oyuğuma,
gocunur-aşınırım,
sığmam daracık Postuma,
aşar-coşar kaçarım,
ben Belayım Dostuma,
sıkarsa Komşu Yuva,
sararsa-daraltırsa
kaynar-kızar, yakarım,
yalamaysa Yatağım,
yanarım-yapışırım
karşı bir Direnç varsa,
yaparım param-parça,
Tekerimin Dingili,
yamuksa "Biri" gibi,
yalpalar-çalkalarım,
Hasta yaparım seni,
onarmam, yok ederim,
çok kötü bir Naletim,
Adım Kanserdir benim,
siz bana hala gelin;
"- Yararlı Makina." deyin.

Ben Karşıtı sevmeyen,
mahvedip-yiyen-biten,
doymayan bir İlletim.
Dışında ve içinde,
Kanser denen Hücreyim,
Kötüler Dostum benim
sağlıklı olan Şeyi,
yer-yıkar-yok ederim,
Siz bana hala gelin;
"- Allah’ın Hikmeti!" deyin.

İlkin Ana Karnında,
Rahim Suyu, Dölümle
Kabuğumla-Zarımla
sağlıklı bir Hücreydim.
Ben kendimi korurdum,
doğdum ve İnsan oldum,
Rand-Çıkar-Kazanç diye
Laboratuara kondum
büyüttü Mikroskop beni,
-Hüce Çekirdeğimi-
Zar Kabuğumu deldi,
Neşter-Kamış-Cımbızla
giri-verdi içeri
inciltti-çizdi-itti,
Kalıtım Zincirimi,
-sen "De eN A" mı dersin ne?-
Yapay koydu içine,
Bünyeme Yalan Kattı,
bozuldu DOĞAL DENGE,
Kanserdir bunun Adı!
ben Dengemi korurum,
ürer-türer Çığ gibi
Heyelan mı, ben neyim?
Birgün Bela olurum,
oyar-kemirir seni
çoğalır Veba gibi,
mahverim Doğanı,
Hücreyim "Kanser" Adlı,
siz bana hala gelin;
"- Alnımın Yazısı!" deyin.

() Lütfen benim ATATÜRK ÇOCUKLARI 11 Şiirimi okuyunuz.