Özleyiveriyorsun
gecenin bir yerinde
dağlardan inen sis gibi örtüyor üstünü özlem bulutları bir sızı duyuyorsun yüreğinde uyanıyorsun çareyi çarşafta arıyorsun olmuyor daha çok acıtıyor tenini yastığına sarılıyorsun ama o sana sarılamıyor boşlukta kalıyorsun rüyalarda arıyorsun bir yüz bir bakış bir gülüş gözlerin daha çok yanıyor gecenin en olmadık yerinde özleyiveriyorsun zaman geçmek bilmiyor güneşi bekliyorsun ilk ışıklarıyla yavaş yavaş çekilmeye başlıyor üstünü kaplayan o yoğun sis geriye bumburuşuk bir çarşaf yere atılmış yastık ve üç, beş çiy tanesi kalıyor gözlerinde. Eser Aslanlı izmir |
bumburuşuk bir çarşaf
yere atılmış yastık
ve
üç, beş çiy tanesi kalıyor
gözlerinde.
işte bu son... yaşandığında da okunduğunda da can yakan... yüreğiniz dert görmesin