Narin bir *kelebek* gibi kondun başım üstüne
Renk taşırdın gözlerimden, dünya tozpembe oldu
Doyumsuz lezzetler kattın yavan aşım üstüne
Ruhum senin gelişinle bitmez coşkuyla doldu


Zamanın kısır döngüsü ömrümden gün çalarken
Tuttuğum gül çalı olup ellerimi dalarken
Örselenmiş yüreğime *umut*suzluk dolarken
Dedim ki şans en nihayet benim kapımı çaldı


Bir damlayı bulmak için su tutmazken eleğim
Yorgun düşlerim canlandı gerçekleşti dileğim
*Han*ım diye baktın bana, sevda yüklü meleğim
Varlığın abat eyleyip beni bahtiyar kıldı


Hayat bayram yeri gibi şevkle geçip giderken
Yanımda sen varsın diye canım bayram ederken
Mutlu günler sona erdi seni kaybettim erken
Sana sevgiyle uzanan ellerim bomboş kaldı


Adım gibi bilir idim emindim her halinden
O bir çift kelam ansızın düşmeseydi dilinden
Mahrum kaldım sinendeki açan gonca gülünden
Gidişinle gönlümdeki cümle çiçekler soldu


*Aydın*lıktı tüm günlerim seninle olduğumda
Cennet köşesi sinende huzuru bulduğumda
Gidişinle sanki öksüz, hem yetim kaldığımda
Özlemlerin yüreğime tükenmez hüzün saldı


Bir haber versen olmaz mı iyiliğinden yana
Senden bir iz arıyorum *ufuk*ta bakıp *tan*a
Böylesi bir çaresizlik inan eziyet cana
Bu ayrılık benliğimi yoksuldan naçar kıldı



31.01.2017