Güller MevsimiGüller mevsimiydi Masmavi güller. Sen yoktun dikenlerine yalın ayak basarken efkarlı duruşumuzu resmettim bahçeye gözlerimiz taç yapraklarıyla dolmuştu yüreğimizin kum saati zembereği boşalmıştı bu bahçeye ne zaman uğrasam uğrardı bana bir şiir karşılardı ellerimi rüzgar gülleriyle haykırırdı ; hoş geldiniz. güller mevsimiydi sapsarı güller. ölü kuşları doldurdum eteklerime yakılmıştı kanatları dilleri kıyamadım kitap aralarına gömdüm onları insanlığın yüzü yüz karasına bulanırken tek tek ayıklarken yüreğimdeki dikenleri kitaplardan bana doğruldu yine de umudu kucağıma verdi Tanrının elleri. güller mevsimiydi bembeyaz güller. hani susacaktı acılarımız güneşe yangın sevdamız yeşerecekti ne acılarımız sustu ne de durdu o kahrolası veda tranvayı güller mevsimine yakışır mı bu yokluk kan damarlarımı düğüm yapan düşünce yüzümde felçli bir şiire dolmuş engelli bulutlar kirpiklerimde kelebek ölüleri gözlerimi kırpsam düşecek her biri. Güller mevsimiydi simsiyah güller . İçimdeki sancıyı toz güllerin toprağına gömdüm Ölümün ışıklı köşkündeyim şimdi Güller mevsimiydi Çok uykum geldi Otopsi :Çürük kırmızı güller ölüm sebebi. Ayşegül Aşkım Karagöz |
.................................................. Saygı ve Selamlar...