ACI DEM TUTUYOR BİLEKLERİMDE
Dedi ki;
"Adın sığmıyor kaderime Gözyaşlarıyla mayalanmış bir zamanda Doğmuşuz birbirimize." Vuslatı da yakıp gitti. Buruşturulmuş mektuplar gibi Yarım kaldı bir sevda Ve leylim baharlara erişmeyen Kuşların göğsündeki ah oldu soluğum. Sesi yabancılaştı önce Uçurtmaların ipi koptu bir bir. Gitti Gülmeyi unutan yüzümle, Sustum. Gitti Ne geceye ne de güne sığdıramadığım kederimle, Sustum. Gitti Bir şölenden arta kalan, Ayağı kırık bir taburenin yalnızlığında Sustum. Üzülmedim, Sadece dem tutuyor acı bileklerimde... Necla Bektaş |
Biraz önce bir şiirinize yorum yazmıştım. Keşke onu görmeden önce bu şiirinizi görseydim.
Bu şiiriniz o şiirinize göre çok daha güzel. Mısraların tasnifi, kelimelerin kullanılışı da oldukça iyi; ancak burada birkaç yere temas etmeden geçemeyeceğim...
Gitti
Gülmeyi unutan yüzümle,
Sustum.
Gitti
Ne geceye ne de güne sığdıramadığım kederimle,
Sustum.
Gitti
Bir şölenden arta kalan,
Ayağı kırık bir taburenin yalnızlığında
Sustum.
Üzülmedim,
Sadece dem tutuyor acı bileklerimde...
Şiirinizin en güzel bölümü bu. Size bu bölümü ilk 'Gitti'den sonraki 'gitti'leri silerek okumanızı tavsiye ederim. Bence onlar fazlalık ve şiirinize hiçbir şey katmıyor...
Selam ve sevgiler...