UFUKTA BARIŞ VAR
Tilki ile tazı barış ettiler.
Belki iki insan barışır diye Dostluk meydanında yarış ettiler. Belki iki insan barışır diye. Fareler, fillerin olmuş kankası. Serçeler kartalın artık amcası. Kedi ile köpek barış elçisi. Belki iki insan barışır diye. Hamsiler sırtında taşır balina. Arslanlar, çakalın girmiş koluna. Karaca ile çita düşmüşler yola. Belki iki insan barışır diye. Karınca kan verir zürafalara. Sırtlanlar gül takar tüm hayvanlara. Deniz tatlı gelmez karettalara. Belki iki insan barışır diye. Maymun barış için artık muz yemez. Balina yeminli denize girmez. Kurtlarla kuzular kavgayı bilmez. Belki iki insan barışır diye. Horoz ile tilki gezer kol kola. Yabani hayvanlar geldiler yola. Dağıldılar cümle sağ ile sola. Belki iki insan barışır diye. Bir bak hele bir bak şu hayvanlara. Huzurla çıkarlar kıştan bahara. Akıl öğretirler biz insanlara. Belki iki insan barışır diye. Böylece onlardan çıkarmalı ders. Hep dua ederler can nefes nefes. Bir uçtan bir uça ulaşmalı ses. Belki iki insan barışır diye. Muammer okudu hayat okulu. Hayvanlarda gördü o kutlu yolu. Yüreğinden bir bir sayar doğruyu. Belki iki insan barışır diye. 25.03.2017 |