İnsan kalmak zor
İnsan kalmak zor
Hasret kokusu sinmiş, el değmemiş sineme Şiirden öte söze, ihtiyacım var anam Sükutun, her kaydesi, nezaketi; güzel de Yüreğime hapsetmiş, hüzünleri; yar anam Umudun rengi meçhul, gülmeye, soyunamam Zamanın hükmü ağır, sevdaya inanamam Tam da, şu nokta da ki, uyursam; uyanamam Yara almış dört yanım, kabım gelir, dar anam Yüzümüzü okşarken, iklimsiz fırtınalar Yazdığı tiyatroyu, oynarlar; divanalar Zulmün derdinden çöker, ülkemdeki analar Bunca yükün altında, insan kalmak, zor anam Aliye UYANIK/ BOZOK KIZI 28.03.2017 / GEBZE |
Şiirinizi okudukça duygulandım ve tebrik ederim…
Kutlarım…
...................................................... Saygı ve Selamlar….