Affetmeyeceğim
Bu günlerde küskünüm kırgınım
Affetmeyi düşünmüyorum kimseyi
Her defasında haykırsam da gerçeği
Meğer gerçekler ağrıtır olmuş herkesi
Oynasaydım onun bunun gururuyla
Biraz yalan kat saydım işin içine
Kandır saydım her kesi herkes gibi
Yapamazdım ki bize yalan öğretmediler
Sevdiğimiz tek oldu ölürcesine sevdik
Hasreti ızdırab ı mıhladık yüreğimize
Özledik ama pes etmedik savaştık
Belki bir gün gelir diye umutlandık
Yeri geldi gündüzümüz karanlık oldu
Bazen ölümlere yürüdük yürütül dük
Yaz ayında zemheri soğuğunu yaşadık
Derdimizi yalnızca kendimize anlattık
Bazen göz yaşları sel oldu bazen sustuk
Bakıyorum da şöyle geriye düşünüyorum da
Biz kendi mezarımızı kendimiz kazmışız
Selasını okutup dualatmışız bir de
Asla affetmeyeceğim kendimi inandığım için herkese
Meryem Alhan