Lüksemburg parkında bir yürüyüş, Gérard de Nerval, Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Bir genç kız geçiverdi,
Kuş gibi çevik ve canlı Elinde ışık saçan çiçeği Ağzında yeni bir şarkı. Dünyada birdir belki, Kalbi kalbimle anlaşan. Bakışıyla aydınlattı kalbimi Uykulu gecemden kalan. Güzel koku, genç kız, uyuşma... Ama hayır,- gençliğim bitti... Beni aydınlatan tatlı ışık, elveda,- Mutluluk geçiyordu,-Mutluluk kaçıp gitti! Gérard de Nerval (1808-1855) Çev. Sunar Yazıcıoğlu Şiirin aslı: Une allée du Luxembourg Elle a passé, la jeune fille, Vive et preste comme un oiseau ; A la main une fleur qui brille, A la bouche un refrain nouveau. C’est peut-être la seule au monde Dont le cœur au mien répondrait ; Qui, venant dans ma nuit profonde, D’un seul regard l’éclairerait !... Mais non, - ma jeunesse est finie... Adieu, doux rayon qui m’a lui, - Parfum, jeune fille, harmonie... Le bonheur passait, - il a fui ! Gérard de Nerval |
Şiirinizi kutlar ve tebrik ederim…
Beğendim ve haz aldım…
...................................................... Saygı ve Selamlar….