ŞEHİRSaat sabahın 5:25 ‘i atfedilen sevdanın sorgusunda bir kadın saman sarısı teninde kıvılcım tebelleşliği sarmaşık zamanın kül karası acısını yaprağa benzeyen yüreğiyle sardı... önce soru ekleri “ne”neden oldu sonra silinmiş ki(n)için cevap verdi kaygan zeminin parlak yüzünde kendini tanımadığı yabancı bir düştü su uyur düşman uyumaz gecede çöp bağımlısı kediler, yel sevici gazeteler ve tarihin izlerini silercesine tüm sokağı yalayıp geçen rüzgarlar pusu bir sesin köşeye çekilişini dinledi hasret kokan bu şehrin güvercinleri gibi yarasa hayatı bahşeden yeni uygarlık kül karası şehrin nefesini dikine kesti insanı anımsatan kalelerden gölge ve gölgelerini arayan çocuklardan oyun gibi yıkık dökük hikayeler anlattı köroğlunun ince mi(l) çeken yüreğine ki dokunuyordu üst/ üste/ üstüne fasılalı yanıp sönen ışıklar ve yıldızlar mum ışığıyla büyüyüp küçülen eller bir kadının H(İÇ) şehrini inşa ediyordu… |