BİR KIZIN SEVDASI (258)

Meğer yalan imiş güzel sözleri.
Bir kızın sevdası kandırdı beni.
Sahte bakışları ela gözleri.
Alev olup yaktı yandırdı beni.

Hiç lafım olmadı kötüden yana.
En güzel söz ile giderdim ona.
Kızdığını belli etmezdi bana.
Acılara sarıp dondurdu beni.

Yalan olmuş dağın karı boranı.
Geç gelen baharı hayra yoranı.
Her bir yeri gezer eyler seyranı.
Seviyorum diye sandırdı beni.

Etrafıma bakmaz onu izlerdim.
Yollarına çıkar daim gözlerdim.
Gözlemek bahane esas özlerdim.
Sevgilere mazhar umdurdu beni.

İçimde kor ateş yangını buldum.
Bu büyük sevdanın yananı oldum.
Çok sevmiştim hüzün ile yoğruldum.
Gönül hanesinden kovdurdu beni.

Kolay mıdır yardan ayrı kalması.
Başkasıyla gönül bağı kurması.
Arzu edilmezdi böyle olması.
Yapraksız dallara kondurdu beni.

Beraber büyüttük sevgiyi yoktan.
Kaderim böyledir yazgısı haktan.
Şu yüreğim hedef olmuştu çoktan.
Sevda kurşunuyla vurdurdu beni.

Zayi Ozan onun sevda kuluydu.
Gitmek istediği her yer yoluydu.
Bedeni ve ruhu sevgi doluydu.
İşte sona geldik öldürdü beni.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 14/03/2017 Salı
Yayın : 15/03/2017 Çrş.
www.edebiyatdefteri.com/siir/1084953/