DÜNYA AHVALİ (257)

Dünya mekan insan fani, boştur zaman.
Hiç de olmaz mutsuzluklar derde derman.
Sultan olsan bile asla çıkmaz ferman.
Hayat çokça zordur; dilde, feryat figan.

Düşmez ise eğer ateş, mert üstüne.
Bir dert gelir diye korkma, dert üstüne.
Sakın bir suç isnat etme, fert üstüne.
Bir şey olursa da varıp; sor, kastı ne.

Hasletlere göre olmaz, hüküm vermek.
Duygulardan yargılanıp sürgün yemek.
Seven bir gönüle dili, sussun demek.
Hangi vicdanlara uyar, sormak gerek.

Şu güzel dünyayı beter eylemişler.
İyilere kötü sözler söylemişler.
Kötüleri iyi diye yeğlemişler.
Yok olmuş dürüstlük; çoktur, kirlenmişler.

Riyakardır insanoğlu nefret güder.
Yalanı dolanı gözler belli eder.
Ve bu yalan ile günler gelir gider.
Sonunda da dolan ömür, hemen biter.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 10/03/2017 Cuma
Yayın : 14/03/2017 Salı
www.edebiyatdefteri.com/siir/1084714/