GüngörmüşHayatın halısını, dokuttular cefayla Ben ne ilmekler ördüm, zalim yılları kırpan Ödedim birer birer, tüm borcumu vefayla Ben ne nankörler gördüm, ömrümden çalıp çırpan Ufacık huzur için, hem el öptüm hem ayak Yine yaranamadım, kalbe sürüldü dayak Bitmez ki anlatmakla, hangi birini sayak Ben ne zamanlar sürdüm, surata kapı çarpan Güvendim de ne oldu, gelip sırtımdan vurdu Gözümü boyar iken, pazarda tezgah kurdu Sabır taşı çatlatan, verdiğim süre durdu Ben ne defterler dürdüm, kalbe haksızlık yapan Sever gibi görünüp, bağrı dağlayıp yaktı Geri kalan ömrümde, hayallerimi yıktı Hiç ummadığı anda, foya meydana çıktı Ben ne aşklar kürüdüm, sözde yürekten tapan Öyle çok yoruldum ki, hiç dermanım kalmadı Kapandıkça gözlerim, uykusuna dalmadı Kader ise yakamı, sal dedikçe salmadı Ben ne yollar yürüdüm, çıkmaz yönlere sapan Nesrin Önem 14 03 2017 Tekirdağ Yârin umurundamı, günden güne gezmekte Hiç merakta etmiyor, duyguları sezmekte Hayat umursamıyor, günden güne ezmekte Ben ne duvarlar ördüm, daraldıkça bu kapan...Sadık YILMAZ Teşekkürler değerli kalem dostum |
Canlı heyecanlar gönül dolusu bu güzel bir şiirle anlatılmakta…
Çok beğendim…
………………………….. Saygı ve Selamlar…