Yalnızlık Ve Gece
Geceler yalnızların değişmeyen yoldaşı
Kimi koynunda hasret, kimi göz yaşı saklar Bitmeyen sevdaların ezeli arkadaşı Dört duvar arasında seni başka kim bekler El ayak çekilince, başlar derin bir sükût Uzaktan göz kırparlar, yıldızlar teker teker Günden kalan ne varsa, bir bir hepsini unut Hüzünler sıralanmış, burada seni bekler Ipıssız bir boşluğun ortasındasın artık Bütün gökler kül rengi, boyun bükmüş çiçekler Bülbüller çoktan susmuş, eski dostların yitik Başucunda yalnızca, seni bir şair bekler İbrahim Taşdemir |