boş defterkurutarak binlerce ağacı yazmak için kağıda kalem sevmeye yürek her güne bir yaprak versem ömründen kalın defterleri bedava dağıtsam elinde hançer olsam yarsan içimi acıdıkça ben yaksam seni okur mu hainler? … seviyor adam … tamda o anda donup kalıyor yalnızlık benim gibi şimdi içini kirletiyor beyaz yaprakları anlamsız heceleri kovalayarak şu kara yalnızlık yazmanın mı anası yoksa yazmak mı bu yalnızlığın kanaması? … nasıl da sarılıyor mavi uçurtmanın kopmaz ipine yıldızlara koşuyor zavallı adam yanık yüreğiyle ıslak gözlerinden akıyor şiirin en hası her yeri yıkıyor kirlet inlet ey korkak baktın mı şimşek çakıyor durma yarsana atlas göğsünü tüm çağların yüce yazgısı utanıyor kurtuluşsa sevmek kaldırıp ellerini haykırsana şimdi gürleyerek yarılsın yer gök çatlasın titreyerek ... sorular sorgular ve o yalın duygular duruyor işte dünya dönmüyor doğuramıyor sabahı duru akmıyor gece saplanıyor beynine bulanık sorular çengeli içinde kanıyor ölmüyor inadına yaşıyor adam |
o anda
donup kalıyor
yalnızlık
benim gibi
şimdi
içini kirletiyor
beyaz yaprakları
anlamsız heceleri kovalayarak
şu kara yalnızlık
yazmanın mı anası
yoksa yazmak mı
bu yalnızlığın kanaması?
Eminim ki,
yazmaktır yalnızlığın kanaması.
birikir içimizde kirli kan.
tertemiz olsada duygularımız kirletirler sıkıştırdıkları köşe başların.
olaki temiz kala duygular
kimbilir öfkelerimiz gebeleştikçe biz hep kin doğuracağız sevgiye, şefkate
huzura muhtaçlığımızın yanına inat kirleneceğiz
öfkeyle yıkanacağız.
yıkanalım ki öfkeyle
arınırız belki sevgilerden.
yüreğine sağlık.
duygularının tertemiz kalması dileğiyle.
güzelliklerle kal emi....