ŞİİR(İN)Şiir(ine) önsöz.!!!(1) Şimdi," ben sana seni görmek güzel "desem. Sen: "niye ki" dersin? Öyle ya: "Sen nerden bileceksin ki seni görmenin ne kadar güzel olduğunu" ŞİİR(İN) Engel olamadığım bir duygunun pençesindeyim, Ruhumu etimden çekip sıyırmak derdinde, Sağ işaret parmağım hafiften uyuşuk Gözlerimde göz bebeklerime isyan yakın, İsyan yakın dedim ya Aslında duygularımın arasındaki kavga, Gözlerimdeki hafif nemlenmenin nedeni Of(fffff) saçmalamaya başladım neye neden arıyorum ki Besbelli canım yanıyor itiraf et yalanını yalan(cı) Aklım karıştı bir baş soğan yeter mi çoban salatasına, Çayı şekerlimi şekersiz mi içiyordum, O tüten dumanda ne ,sigara içiyordum ya o işte Yalnız birini söndürmeden diğerinde yakmışım Azıcık öteye gidin çakmak, sigara ve kül tabağı Kafamı karıştırıyorsunuz kalabalığınızla, yoksa sakinim, Bak ne güzel konuşuyorum kendi kendimle... Şimdi sen sorarsın ya bana: "Neden bu kadar güzel beni görmek.." (Beyin fırtınası) (Akıl karışıklığı) (İsyan başlangıcı) (Tutarsızlık) Dur söyleye ceğim........ Bir rüya görürsün o kadar güzeldir ki mutluluğun tavan(ki) tam o anda uyanırsın, Tekrar uyurken dualar edersin rüyanın kaldığı yerden devam etmesi için, Hani kabul olur da rüya devam eder ya....... İşte o An kadar güzel görmek seni........... (Ü.E) 1:(şiirin yazılmasına sebep) |