Adı Yok Yalnızlığın! ..kendi kendimizle kaldıgımız anda, hayatın dönüm noktasıda başlıyor. o meş’um yalnızlık mevsimlerinde, mecburi yol ayrımlarına ulaşırken. hayalkırıklıgı olan rıhtım sahilinde, sert esiyor rüzgar,üşüyor zaman. şaşırıp kalıyorsun etrafa bakarken, birilerini arıyorsun konuşacak olan. daha çok erken hava kar sogugu, henüz sonbahar demek isterken . teselliyle kendimizle sohbete dalıp, hissettigin kış mevsimine alışırken. farkındasızlıgı oynuyorsun çaresiz,. kabulleniyorsun inanmak isterken. meral tice |
mecburi yol ayrımlarına ulaşırken.
hayalkırıklıgı olan rıhtım sahilinde,
sert esiyor rüzgar,üşüyor zaman.
Duygulu gönül sesinizi okumak güzeldi.
Sonbahar ve yalnızlık birbirine ne güzel yakışıyor.
Kaleminiz var olsun.Selam sevgiler