Ölü bir şehirdir, yaşadığım bu yer,
Sanki matemime ayak uydurmuş,
Sensizliğinin sesi hiç fısıldamamış,
Gizli bırakmamış, cihana duyurmuş…


Süt beyaz ay ışığım, aydınlığım,
Karalanmamış duru kağıt gibisin,
Aşıkların - ozanların söylemediği,
Destana yazılmamış ağıt gibisin…


Gel koynuma gir artık, yetmedi mi?
Senin yerine, ayaz gecelerim yatıyor,
Kanım kaynadı, ne hikmetse aniden,
Durduramıyorum, aklım vitesten atıyor…


Yarım kalan nefesle, öpemeden bıraktın,
Nefesin diğer yarısını nasıl alırım senden,
Hücreni , hücrelerimle hissetmek isterim,
Yoksa bir anlam çıkmaz, sensiz bedenden…


Yok ağlamıyorum, ağlamayacağım, hayır,
Damlalar, gök yüzünde düşen yağmur belki,
Ya da seni hala sevdiğim için, kızan yanımdır,
Gözlerim tükürüyor, gözlerim yüzüme bil ki…



Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.