Buse bizim işitme engelli çok munis, çok uslu, çok sevimli kedimiz idi. Aldığımız zaman işitme engelli olduğunu bilmiyorduk. Veterinere götürdüğümüzde o söyledi. Biz ona kıyıp geri veremedik aldığımız yere. İyi ki de vermemişiz. İlk eve geldiğinde el kadar bir şeydi minicik. O evimizin gülü oldu. Öyle uslu, öyle munis bir kediydi ki. Bir defa olsun tırnak dahi atmadı, hiç bizi üzmedi. Ama son zamanlarında biz onu üzdük galiba. Sıkıntısını bilemedik. Fenalaştı veterinere götürdük, aynı gün orada kaybettik Buse’ mizi. Her şey öyle çabuk oldu ki kuş gibi uçup gitti. İçimiz yanıyor.Onu çok özlüyoruz. O Biricikti. Allah ondan bir tane yaratmıştı. Çok çok özel bir kedi idi. (Ya Sabır Celle celalühü) Allah bize sabr-ı cemil versin.

Minik bir efsaneydin adını Buse verdik
Bir gözün mavi idi bir gözün naz yeşili
Senin munisliğinle sevgi bağına erdik
Ne güzel kedimizdin pamuk ve kar menşeli
Vedan pek ani oldu hüzün sardı iklimi
Sinemizde som yara masumluğunun imi


Alışmıştık her akşam evde görmeye seni
Sabahları gelip de sürtünmeni naz ile
Unutamadık senin pembe sıcak buseni
Çektiğin acıları getiremezdin dile
Vedan pek ani oldu hüzün sardı iklimi
Sinemizde som yara masumluğunun imi


Evimizin gülüydün tüylerin haza beyaz
Albeni armağandı sana Yüce Allah’tan
Şimdi bırakıp gittin oldu Ankara ayaz
Kurtarır mı ki zaman içimizdeki ahtan
Vedan pek ani oldu hüzün sardı iklimi
Sinemizde som yara masumluğunun imi


Özledik seni Buse hepimiz ailece
Dokunduğun her şeyde hayalini görürüz
Seni her dem bilmiştik biz hanemize ece
Gidişinle yuvamız yas doldu mevsimse güz
Vedan pek ani oldu hüzün sardı iklimi
Sinemizde som yara masumluğunun imi


Hayallerimiz vardı içinde sen de vardın
Ne usluydun ne tatlı yoktu eşin menendin
Gönlümüzdeydi yerin illaki bize yârdin
Allah istedi seni ve sonsuzluğa erdin
Vedan pek ani oldu hüzün sardı iklimi
Sinemizde som yara masumluğunun imi
Ankara, 02.03.2017 İbrahim Kilik