KARDEŞLİĞİMİZ
Bizim kardeşliğimiz, ezeli ve ebedi,
Vicdanıma danıştım, o da "öyledir!" dedi. Gerçek olan bu iken, nefse uyan insanlar, Asırlardır haksızca, hep bir birini yedi! Sevgi çiçeklerinin, açacağı bir yerde, Hırs, kalpleri öldürdü; gözlere çekti perde. Oluk oluk kan aktı, karıştı göz yaşına, Bir "dur!" diyen olmadı, kahredici bu derde! Barış meltemlerine, muhtaç yapraklar gibi, Bir damla suya hasret, kuru topraklar gibi. Kanattı kalbimizi, ruhumuzu inletti, Sinemize saplandı, öfke, mızraklar gibi! Ölen, öldürenlerin, hepsi insan soyundan, Kana kana içelim, gelin, barış suyundan. Kazananı olmadı, ta Adem’den bu güne, Mağlup olan; insanlık, savaş denen oyundan! Oysa, bütün insanlar, esasta hep kardeştir, Kimi, kimine dostken; kimi, kimine eştir. Dünya bizim yuvamız, gök kubbe de çatımız, Bizi bize düşüren, haset denen ateştir!.. Mahmut KILIÇOĞLU Fon resmi: Wattpad |