KİM BİLİR!
Bir yaz günü
Biz ikimiz Rüzgar eserken efil efil Dalgalar kumsalı okşarken Bir sahil kasabasında Ve deniz kenarında buluşuruz kim bilir Önce; Merhabalaşırız gülümseyerek Yarışırcasına hoşgeldin deriz birbirimize Karışır birbirine sözlerimiz Beyaz gül var arkanda sakladığın elinde En sevdiğimden hemde -Gülyüzlüme beyaz bir gül yakışır hediye, dersin Bakarak gözlerimin içine Titrer bedenim sendelerim sarılmak isterim Düşüyordum tutundum bahanesiyle Elini dolarsın omzuma Sarıl dersin belime düşme! Güleriz birde kendi halimize Sevmek; Aşık olmak böyle birşey işte Utanırsın sevdiğine dokunmaya bile Otururuz çay bahçesinde ücra bir köşeye Anlatırsın güleriz boğarız kendimizi neşeye Desem ki; Adımızı kazıyalım Kalp içinde Kıyıdaki Kayaların üzerine Derince Silinmesinler diye Aşk Üç harfli tek hece Üç harfli bir cümle Üç harfli bir kelime değil sadece Hayat verir içinde bulunan yüreklere Kalbimin tek sahibine diyenlere Çayımızı içtik kahve içsek mi birde Aşkımızın mahşere hatırı kalsın diye Seyre daldık dalgaları kayaların üstünde Yakomozlar gülüyor bize Çağırıyorlar sanki Hadeyin hadeyin denize Ayak izlerimizi bırakıp gerilerde Birazda sahili dolaşalım mı el ele Güneş batmak üzere Daldık mehtabı göz göze seyre Hüzün çöktü birden o’an içimize Ayrılık vakti yaklaştı diye Hüzün koktu Sahil Rüzgar esti efil, efil... 27 Şubat 2017 Mlk |