KÜLLENMEYEN ATEŞ
KÜLLENMEYEN ATEŞ
İnandığım tanrılarılar öldü Kalbimin kara gölgesi Çocukluğuma düştüğünden beri Hayatı düz bir çizgide yürüdüm Yoklayarak göğüs kafesimi Hangi hayale gitsem şimdi Sonunda usul usul dağılan O solgun renkle karşılaşıyorum Soğuk bir coğrafya gibiyim Bir süredir Güneyli kuşlar göçmüyor yanaklarıma Dağınık ev içlerine düşkünlüğüm Eski günlerden kalma bir alışkanlık bende Kimselerin fark etmediği küçük bir ayrıntıyım Benim sesimi yalnız geceler öptü AKİF İNCE |
Çok çok güzeldi, koca yüreğinize kalem tutan ellerinize sağlık…
Çok Beğendim…
…………………. Saygı ve Selamlar…