SONBAHAR
SONBAHAR
Ben harf harf dağıttım adımı Bir cümle bile değilim artık Klasik bir kadere aboneyim Ödevim hep yenilmek anladım Ben her şeyi sonradan anlıyorum Demek de içimden geçmiyor ama Böyle müzmin bir huyum var İstedimki uyandığımda bir sabah Yanımda sevdiğim yüzü çiçek dolu Aşk manzaralı bir masada üzüldüğüm Dakikalar yok olsun birer birer Zorunlu mutluluk yasası çıkartsın akıllılar Gözden ırak olan gönülden ırak olmasın Ne olur kuş sesleri koysunlar gönlümüze Erkekçe teke tek olsun kavgada dostlukta Daha neler neler istedim de Koca gönüllü tanrıdan Hiçbirini vermedi Bu yüzden işte öldürdüm kendi Tanrı’mı Tuzundan bunalmış denizlerde yüzdüm Kana kana susamış çeşmelerden içtim İçim giderilmemiş isteklerle dolu Bütün acılarımı insanlardan aldım Ben şimdi başımı alıp gitsem Kim üzülecek kim su dökecek yoluma Kim taşıyacak keder dolu bavulumu Gölgemi hangi kuşlar yiyecek Kalbim yaklaştır kulağını yalnız sana Anlatacağım Bir yaşamı tek bir hatırayla doldurmak Neymiş sende öğreneceksin AKİF İNCE |