PİŞMANLIK
buğulanmıştı cam
üstüne pişmanlık yazdı ve düşündü neydi pişmanlığı yanlış seçilen dosttu peh ne çok pişmanlık vardı günahtı omuzda ömürdü sayfada soruydu sınavda çeyizdi sandıkta zamandı damda koklanamayan rayiha idi baharda ihanetti şiirde gazeldi türküde duyulamayan özürdü dilde çiçekti çingenede silahtı elde yalandı dilde kimine göre ise şişmanlıktı oysa çöpe atılan yemekti insan olamamaktı yirmüç nisanlarda aç çocuk olmaktı pişmanlık kırık dökük harflerini bilye yaptı… |