15
Yorum
0
Beğeni
4,0
Puan
2211
Okunma

saçınızda kırağılar
yüzünüzde derin çizgiler
sanki yılları elinizde tutuyordunuz
neden bilmem
babama benziyordunuz
ayaklarım size doğru getirdi beni
oturabilir miyim dediğimde
gözlerinizi dalgalardan ayırmadan
farketmez dediniz
sessizce yanınıza oturdum
ne yapacağını bilemez çocuklar gibi
öylesine
merhaba
burada mı yaşıyorsunuz dedim
bakır pası gözleriniz nemlendi
burada ölüyorum dediniz
sustum
elinizdeki papatyaları öpüp denize atıp
martılara bir şeyler fısıldadınız
biraz mahçup
adı Deniz’di
benimki ise
artık Meyus
burası hücrem
yirmi beş yıldır her gün gelirim
yine gün batıyor
görüş bitti
dediniz…
4.0
100% (1)