MAHPUS
saçınızda kırağılar
yüzünüzde derin çizgiler sanki yılları elinizde tutuyordunuz neden bilmem babama benziyordunuz ayaklarım size doğru getirdi beni oturabilir miyim dediğimde gözlerinizi dalgalardan ayırmadan farketmez dediniz sessizce yanınıza oturdum ne yapacağını bilemez çocuklar gibi öylesine merhaba burada mı yaşıyorsunuz dedim bakır pası gözleriniz nemlendi burada ölüyorum dediniz sustum elinizdeki papatyaları öpüp denize atıp martılara bir şeyler fısıldadınız biraz mahçup adı Deniz’di benimki ise artık Meyus burası hücrem yirmi beş yıldır her gün gelirim yine gün batıyor görüş bitti dediniz… |
burada mı yaşıyorsunuz
bakır pası gözleriniz nemlendi
burada ölüyorum dediniz
Ne kadar güzeldi bu kurgulama,hatta başından sonuna kadar nefisti dizeler.İyi ki okumuşum, yorumunuz sayesinde sayfana gelmişim.Tebriklerimle.