Sıratın Yolu
İster emanet et kendini bana,
İstersen kalbinde misafir eyle. Fazla bir kuralım olamaz sana, Kesip atma ama olmaz bişeyle. Hüzün sınırını ben çoktan aştım, Gönlümde kesilmiş cezalar dolu. Kalbin sokağında biraz dolaştım, Senin sokağın sanki Sıratın yolu. Bırak beni biraz bal dudağında, İçindeki hüzünleri bana alayım. Sen Salla beni azıcık kucağında, Ve Seninle birlikte toprak olayım. Yanakların üşürse tenime değdir, Bedeninde üşüyen yer bırakmam. Artık başını bir tek Tanrı’ya eğdir, Başka bir günde kalbini yakamam. M.Tahmaz |