İnsanın çocuğu ile övünmesi kendisiyle övünmesi demektir. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Kibirsiz çiçekler Akşam Sefaları Veya Sokak Kadınları
ünal beşkese
5,0 / 2 kişi ·5 beğenme · 2 yorum · 1712 okunma
 Kibirsiz çiçekler Akşam Sefaları Veya Sokak KadınlarıGül değilsin, bülbüller âşık olmaz ki sana, Saksılarda süs olmazsın, karanfil değilsin. Mor menekşe gibi kokmazsın, Hanımeli gibi nârin de değilsin, Lâleler gibi şatafatlı tarhlarda da görünmezsin. Sen kaldırım kenarlarında yetişirsin kendi kendine, Ne ekmek, ne su istersin, Sırtında sokakların tüm cefâsı; Ve en güzel renkleri sunarsın insanlara nazsız, niyazsız Akşam sefâsı... Yüreğin, ay ışığında özgür, Sevdân, gözlerinde mühürlü kalmış bir anı, Mutluluk; yıllar önce şöylesine bir görülmüş Ve çoktan unutulmuş bir düş. Alçak gönüllü, kibirsizsin, dahası Kaldırım kenarlarının rengârenk süsüsün Akşam sefası... Ünal Beşkese |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kibirsiz çiçekler Akşam Sefaları Veya Sokak Kadınları şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Kibirsiz çiçekler Akşam Sefaları Veya Sokak Kadınları şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Cevap Yaz
Yüreğinize sağlık üstadım.Selam ve saygılarımla.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
ünal beşkeseTeşekkürlerim, saygım ve sevgimle efendim,
Ü.B
Ü.B
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 21.2.2017 00:00:07
Puan
: 10.0 / 2 kişi
Okunma Sayısı
: 1712
Yorum
: 2 yorum
Beğeni
: 5 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Pavyon Şarkıcısı
Şafağını söktüğüm gecenin ardında
Gördüm onu
Makyajı kusmuş
Çorabı yırtık
Saçlarında belli yabancı bir bilek
Bu kim bilir kaçıncı savruluşuydu
Denize bakıyordum
Martı çığlıkları üfürüyordu başımda
Hıçkırıklarını duydum
Başı yere düşmüş bir kadın
Ağlıyordu
yıldırım vurmuş ağaçlarca garipti
Elimi koydum bükülmüş omzuna
Kanlı sağnaklarını sildim yanaklarında
Ak ellerime kan sıçradı
Olsun dedi
Sarhoş başım
Başını yasladım göğsüme
Denize baktım yine
Deniz göz kırptı bana
Martılar uçuştular ufka doğru
Hıçkırık sesleri dindi yaralı semalarımda
Dingindim
Kadın göğsümdeydi
Ezan sesleri yükseliyordu
Mavi ufuklarda
İçime doluştu o an semalar
Yaralı göğsüm gözünü yummadan daha
Kadın çoktan dalıvermişti huzura göğsümde
Gecenin öteki yüzünden gelen
feleğin pavyon şarkıcısı
şafağını söktüğüm gecelerden arda kalan
gerçek adı daha güzeldi Zeynep’in
huzura durduğum bir ezan vaktinde...
Filiz Kalkışım Çolak