med....dönemiyoruz/ hiç gitmediğimiz yerlerden kendimize... ve biz-i kaybediyoruz kim/se(s)sizliğimiz d-üşüyor kapanan kapıların ardından ki bir damlaydık oysa göz alabildiğine bir sahilde kıyılarına vururken CEZİR/ sahi gidiyor-musun? yoksa köpüklü bir dalga oyunumu sinen yosunlu yüreğine? biraz mavi bulaşmış dudaklarına tabirlerin derinliğinde ıslak rüyalarının ki ağaçlar gidebilir ve gidebilir martılar çığlık çığlığa ve kediler hiç uyumadığı sokakların çıkmazlarına ki uzat elini MED/ bir bahaneside kalmaz son/baharların yaza.. . (...) |