YÜRÜMEK
Kim demiş yürürken yorulur insan,
Ayakta beklemek inan daha zor. Hızlansın adımlar geçiyor zaman; Sönmeye yüz tutmuş, içindeki kor. Aynada son aksin değişir sîman. Zaman kırılmakta geçmiş gelecek Ne kadar gurura kapılsa insan O yokluk varlığa bakıp gülecek. Yürü boş kalmasın şu kaldırımlar, Bas da izin kalsın her bir taşında. Parlasa da birden, o yıldırımlar; Dönmekte feleğin ansız başında. Gece ay gündüz gün eşlik edecek, Zaman bedeninden çeker canını. Gelen durmaz, doğan mutlak gidecek; Hoyratça harcama, yaşa anını. Öyle bir yaşa ki bu zorlu yolda Bastığın izlerde kalmasın aklın Hikmet var duayla açılan elde Olmasın zihninde gizli yasaklın. Bulutlar ardından parlasın güneş Düşmesin kirpikten yeterki yaşlar Yüzlerde ışık ol, dünyalara eş Durmak yok bu yolda gitsede başlar. Selma Çanakçıoğlu Çanakçıoğlu 18 Şubat 2017 |
Çok çok mutlu dileklerimle kutlarım…
Şiirinizi canı gönülden Beğendim…
………………………………. Saygı ve Selamlar…