ORMAN
Kalemim yeşil çamın iğneli dallarından
Koku dolu her yanı kırmızı güllerinden Yağmur yağar her zaman korur coşkun selinden Orman sevgilim benim sen en güzel değersin Köknar ser verir göğe nazlıca gelin gibi Şarkı söyler sarıçam hem neşeli hem içli Ardıçta beşik olmuş anne gibi şefkatli Orman yüreğim benim sende anne gibisin Başına pamuk vari kar yağar tane tane O karların altında gül yüzün güler yine Zalimler keser dalın soyun kurutur yine Göğe uzayıp giden göçmen kuşlar gibisin Bülbülün sedasını orman candan dinliyor Yorulan babaannem altında serinliyor Bıçak, balta, testere, hızarla iniliyor Orman ciğerim benim sende hasta gibisin Meşe tabutum olmuş, palamut teneşirim Ormansız bu dünyada gözleri kör yaşarım Coşkun bir nehir olur dağ demeden aşarım Orman seyyahım benim çelebiler gibisin Sırrını bilmez kimse hazreti Ali gibi Balta vurana güler nazlı bir veli gibi Rabbine mecnun olmuş dolaşır deli gibi Orman Mecnun’um benim sende Leyla gibisin Coş artık deli orman herkes ayağa kalksın Herkes kutsal dalında gerdana süsler taksın Hadi gayret güzelim bendini yıkacaksın Orman sultanım benim sende Fatih gibisin Orman şefkatlim benim sende anne gibisin 13/06/2003 |