BÖYLECE
Sevinmesin diye dostla düşmanım
Sakladım acıyı yürek içinde Dünyaya geldiğime bin pişmanım Çünküler tutsak sessiz niçin de Anlamadım dünya kime dönüyor Canıma kast edip neyi kazanır Doğan güneş bana varıp sönüyor Feleğin tokadı baş(ı)ma uzanır Parselli hayattan olup hep mahrum Seyirci gelişim dünyaya neden Yaşamazken hayat çoğaldı kahrım Beklerken baharı hazanda beden İsyankâr değilken anıldım asi Yanlış anlaşılmam sebep canıma Kurulu bir düzen varıma vasi Öptüğüm eller girdi hep kanıma Arşınlarken düzü yokuşu sarpı Saplandı dikenler koklarken gülü Yargısız infazda ismime çarpı Sicim boğazımda tescilim ölü Solmaz der ki gelip gittim öylece Vururken dumanım yürek içine Canımdan olurken ruhumda bittim Faniden bakiye yolum böylece M.Sıddık SOLMAZ |
Yüreğinizde bitmeyen neşeli güzellikler var olsun değerli gönül dostu....
Okuyarak beğendim…
....................................Saygı ve Selamlar...