MEĞER
Burnu havalıca yürür
Kendin sanır düşmüş gökten Çatık kaş önün zor görür Sağlam değil çürük kökten Raks bırakmaz halay edek Bilmez şaka alay edek Kalbi kara kalay edek Altın sanır meğer pikten Hepsi bana deyip durur Güçsüzün başına vurur İblis gölgesinde korur Çoğu tamah nefsi yükten Aşkı kumar sanıp oynar Kendin çalıp göbek kaynar Son sözünü başta deynar Düşeş bekler hepi yekten Meddeye vermiştir meyil Davranışı doğru değil Şeytan sürüsüne ağıl Şişkin mide çatlak çoktan Kendini beğenmiş meğer Dünyası leğenmiş meğer Baş göğe değenmiş meğer Çehresi kurumaz boktan Meydan onun sansın zilli Yakında sönecek pili Perçine vurulur dili Emir verilince Hak’tan M.Sıddık SOLMAZ |