Aidiyet Makamı
Nereye aidim...
Bilinmezliğin şehrinde doğdum, Zamanın perdelerini bir bir yırttım. Yıktım göğsümün kıllarından koca bir şehrin duvarını... O zamanlar bir kadına aittim... Henüz zaman yoğurmamıştı acıyan elleriyle beni. "henüz bakır rengindeydi dağlar, daha şivan düşmemişti böğrüme" ...çoğul eki ile yaş (ım) çoğaldı. Çoğalarak kendime döndüm pervane gibi. O zamanlar bir bayrağa aittim... Döndüm. Döne döne 14 kez vuruldum. Merttim yürekliydim. Silahların gölgesinden geçtim. O zamanlar toprağa aittim... Topraktı beni alan kokular müsebbibi. Topraktan gelirdik ya o yüzden ayağımın bir hep topraktaydı. ne zaman ki acı sürülü, yüzler gark oldu toprağımıza, O zaman kurşuna aittim... Yeşilin tozunu attım dağlarımda ."ekindim oldum harman" dağıldım. Tarumar oldu düş bahçelerim. "Bir fırtına tuttu bizi saldı deryaya"... O zamanlar hiçliğe aittim... Uzun lafın kısası olmaz. Her dem aşka aittim her dem aşktım... mehmed asım ikibinyedi bilinmezliğin zamansız ölçütü... |
"ekindim oldum harman" dağıldım.
Tarumar oldu düş bahçelerim.
"Bir fırtına tuttu bizi saldı deryaya"
O zamanlar hiçliğe aittim...
......Yaşama özet güzel bir anlatım..
Aşk'da o hiçliğin parçasıysa,
adına ne dersen de
umut yok yarına..