Muskarahat İbret Köprüsü
Doğuştan sünnetli çocuklara benzer intiharlara süslenişim
İnsanların suçlarını düşündüğümde aklıma korkaklıkları gelir Psişik güçler halinde isterik gülüşler Kalbimin üzerine yatarken suçlarından kurtulamam Yüreği ufalanıyor bir trenin altında azaltırken hızını Ve ilk defa bekletiyorken seyrettiğim adımlarını Ve ona tattırıyorken ölümü gizli hazımlarla Ömrübillâh geçiyorum inandıklarımdan Al beni... İşte ilk defa uçuyorum Son kalkan trenin üzerinde çığlık dansını yaparak Yoksun giz, sessiz hüzün ve muskarahat Ey benim bitmeyen şarkım! Parmaklarının arasına dokunup belli belirsiz melodilerin Hint şarkılarıyla çağırın beni Ve esin rüzgâr Dilse düetini yapsın Dibinde patlayan tren düdüğünün sesiyle Yanlış kere yanlış artık benim için savaşacak birilerini beklemek. Bu ibret kapısının çıkışı yok artık -nefrete- Gözlerimde pırlantalaşan damlalar nerde Nereden düştü bu derde, ilk nerede? Bilmem nerelere taşınır, ’" benden sonra mutluluk" Sebahat Ütük |
Bu ibret kapısının çıkışı yok artık -nefrete-
Gözlerimde pırlantalaşan damlalar nerde
Nereden düştü bu derde, ilk nerede? !
Bilmem nerelere taşınır, ’’benden sonra
mutluluk’’
EN GÜZEL MUTLULUKLARA...
KUTLARIM.RABATLI