IŞIĞIM KARARDI*
Sensiz limanlarda kuşlar bile ötmezken
Sokağın başında senin yolunu gözlerken Artık gemiler yelkenlerini huzura açmazken İçim hep yetim kelimelerle ağlıyor... Sen giderken gözlerimin rengi solarken İçimden akıp giden baharlar donarken Seni gördüğüm o gün sona ererken Yokluğunla yüreğime hüzün konuyor... Acılar kol gezip gökyüzü ağlarken İçimin ürpertileri hücrelerimi kanatırken Ruhumun ezgileri yüreğimi dağlarken Evinim pencere kenarları ışığımı karartıyor... Mehmet Öksüz / Eflatuni Mısralar |