Uzun bir hasretin öyküsü ne söz yeter nede satirLar anLatmaya yeter..
Eski çoK eski dèrin çok derin..! SevDa

Bu ’Gün yine uyKusuz bedenim..
Bir parÇa uyKuya hasretKen gözLerim..
Kapanmiyor iste kirpiklerim
Değmeyen Işiğin KaranLiğinDa kayboLuyoR gözbebeklerim .
hüzün Kokan gözyaşLari doküLüyoR inceden inCeye..
EngeL OlamiyOrum.
Ya bir sarKi pakLiyoR içimdeKi yangini
Yada Hüzzam MakaminDa bir şâirin ağźindan döküLen aşk şiir’Leri..

Sus..!
Dinle Bak duyuyormusun..?
Ne diyOr yüreğim ;
Seni SoLuyoR ,
Her an her saniye sen varSin düşLerimDe..
Ne zaman seni görSem MutLu uyaniyorum sabahLari
AnLam veremiyorum’Ki insan bu kadar hasretken.,
ÖzLedigimden Sanirim her sabah biR simit poğCa istiyoR Canim..
HatirLadinMi..?
Çayin yanina seninLe gözgöze Hani.
NasiLda tatliydi değiLmi..

Ne zaman biter bu hasret biLmiyorum dokunuyoR sensizLik..
Çocukça seven sevdalilar gibi bir gün intihara doğru cekecek sana Olan özLemim..
Doğruya hih..
Sende çocukLuk sevdam değilmiydin..
Evet..
Belkide O yüzDen tertemizsin içimDe..
Hiç kirLenmedin..
Kirletemedim Seni..
Yakistiramadim..
BeLkide’ biLmiyorum.

Bak..!
Bu gece de bitti bitiyoR .
Ay gökyüzünü aydinlata durSun.,
UyKuyu biLmem .
Geceyi bilmem .
Ben bilirsem.,
Bir kendimi bilirim’
Birde geceLeri yoKluğunun hasretini
Iýi geceLer
Diyeceğimde .,
Sahi sahiden iyimi geceLeR..