Kurtuluş
Ben nefis girdabının baş döndüren seyrinde,
Dönen bir kuru yaprak biçare pervaneydim, Benlik rüzgârlarının savurduğu vadide, İçinde baykuş öten döküntü viraneydim. Ben dipsiz ummanlarda dümensiz pusulasız, Su alan bir geminin umutsuz yolcusuydum, Ufuksuz sahralarda ışıksız haritasız, Gezinen şaşkın seyyah vehimlerle doluydum. Ben kaybolan kendini karanlıkta arayan, Aradıkça kaybolan zavallının biriydim, Ne kendine yar olup ne ellere yarayan, Bencil zalim ve azgın bir nefsin neferiydim. Ben ki necat arayan avcının tuzağında, Çırpınan bir kekliktim yarına kanat çalan, Bir ses geldi öteden “kurtuluş Hakk katında” Kırdım prangaları var mı geride kalan? |