NİSAN SABAHI
Bu gün doğum günüm
Ve senin adın uzak Hatırlamadığın gibiyim yine, Bilmediğin gibi. Sabahın serininde, Bir ezan vakti, Akışını kaybetmiş su gibi, Nisan sabahları yaşıyorum Baharın gelmeyişlerinde. Yalnızlık hikayesidir okuduğum, Ağır bir dille yazılmış… Üzerimde hep o hüzün elbisesi, Bir sabah vakti, Nerden bileceksin sensizliği… Öğrenilmiş umut cümleleri Kuruyorduk oysa, Zaman daha erkenken Bir aşkı karalıyorduk, Takvimlere, hesapsızca... Aşk bizim masalımızdı Hiçç büyümeyeceğimiz. Asılıyorduk hayatın dallarından Herkes gibi. Kavuşmak adına ne varsa Yokmuş meğer… Evet, Hesaba katmamıştık büyüyeceğimizi. Asılırken hayatın dallarından, Yargısız bir infaza, Maruz kalmakmış bizimkisi. Ve Senin adın uzak! Saatlerce bir boşluğa, Bakıştır benimkisi… Gerçekten, Tutulmak garip bir şeymiş bir aşka. Tutunmakta öyle… Öksüzlüğü de biliyorum artık, Yetim kalmışlığı da… Garip zaten bu aşta, Baharın gelmeyişlerinde, Bir nisan sabahında 133333 nehir şermin |
Nice yıllarda Nice Şiirlere
SAYGILARLA