BEŞ PARMAKŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 100.şiirimin anısına bir mum yaktım şu anda...sizlerle olmaktan mutluluk ve onur duyuyorum şiir dostlarım...çok özel bir şiir yazmak isterdim ancak böyle anlarda duygu yoğunluğundan ilham ne yazdırırsa o çıkıyor gönül kaleminden...
saygım ve sevgimle,maviler yüreğinize...
yıllar ne çabuk geçti değilmi sevgili..?
ama sen haLa tutarken, ellerimi bir tual gibi, kırışmış ve damarları çıkmış halde, aldırmadan şiirler yazdın,resimler çizdin üzerine... serçe parmağımı okşayıp,küçüğüm derken, uzun bir köprü kurdun yüzük parmağınla birleştirip arasına, aşkımızı destanlaştırdın..yetmedi kanlar akıttın ortanca parmağıma değince dudakların, nehirler aktı köprünün altından işaret parmağınla,baş parmağımı sıkıca tuttun ve...biz o aşk nehrinde yüzerken öylece benimsin demiştin... işte herbir damarım bizi anlatırken vakitsiz çık gel!parmak uçlarıma kirpiklerin değsin bu kırışmış el’in içindeki damarlar dökmeden gözyaşı, sızlamadan,titremeden ellerim vakitsiz çık gel! ayşe yayman |
nehirler aktı köprünün altından
işaret parmağınla,baş parmağımı sıkıca tuttun
ve...biz o aşk nehrinde yüzerken öylece
benimsin demiştin...
Yine zorlamasız, net ve yalın ifadelerle örülmüş güzel bir şiir..teşekkürler dost kalem.