Üşür mü Ankara Benim Kadar?Göz değmemiş hayallerimin ak(i)sine, Alevler tortulanırken, ağır aksak Ankara üşür mü üşütür mü yine, Sancısız isyanlarımın dili tutsak, Ayakaltlarıma yapışmış kaldırımlara İsmine, nefretimi bile tükürmek yasak… Beyhude günlerin koynundaki hüzün, Ayrılıkların kol gezdiği sessizlikle öpüşür, Başka düşlerin peşinde koşar yalnızlığım, Bilsen Ankara aslında her mevsim üşür Kavgaların eşiğinde ağlayan bebekler Emziklerindeki ıslaklığı bölüşür Kaoslara damıtılmış ince ayar düşlerimde Yelkovan bile takip etmez olur akrebi, Saatlerin başı döner çıkmazlardan Baharın tadı silinir, tekrar kışa dönersin Uğultular sararken hafızamın en uç köşesini, Ankara birikir gözlerime, Sen düşersin… |
Tüm şehirler üşüyor sonra.saygılarımla