sevda makamı
Makam-ı sevdanın bendesiyim ben,
Bulmuşum sultanı, ferman istemem. Sormayın halimi bende miyim ben, Razıyım derdimden, derman istemem. Bu makam maşukla ülfet dergâhı, Mest eyler vuslatı, cümle ervahı. Bir yudum içip de, aşk pınarından, Kendinden geçmenin var mı günahı? Sorulmaz burada, neden ve niçin? Bir farkı bulunmaz, varlık ve hiçin. Tek değerli olan gönüldür, o da, Sevdaya müptela olduğu için. Başlar öne eğik, gözlerdeyse nem, Kalbiyle sultanı yâd eder her dem. Yanar da sinesi, hasret narında, Yine de sözünde bulunmaz sitem. Ne kelam duyulur, ne hece, ne ses, Yalnızca ciğerden boşalan nefes. Muhabbet bağının bülbüllerine, Hal dilinden gayrı, ne varsa abes. |