ODAMDAKİLEROdam, bir koy değil ama, Sanki, siyah bir deniz var; Gece gündüz, hiç habersiz Gelip uzanıverir, sakin,, Kumsaldaki tüm izleri Acımadan siler gider... Bir rüzgar var, can yoldaşım Nerden kopar, gelir, bilmem Hiç sormadan ahvâlimi Oturduğum yerden alıp Taşır beni bulutlara, Dumanlanmış bir âlemde Koyup beni, eser, gider... Sigaramın dumanından Bir yağmur bulutu olmuş. Kâh boşalır sağnak sağnak, İliklerime dek ıslatır, Kâh, gençlik hayâli gibi Pembe pembe, çiser, gider... Bazen, sakin otururken Karşımdaki boş duvarda Özlediğim yüz belirir. Birden değişir tüm dünyam, Birikmiş tüm sözlerimi Dökmek isterim önüne Duymaz bile hiç sesimi, Öyle sessiz durur, gider.... Bir çiçek var, renk renk açar, Kıyamam hiç kopartmaya; Sevgimle sularım her gün, Sulandıkça güzelleşir, Sonra birden, kurur gider... Bir bakış düşer hatrıma, Bir gülüş gelir gözüme, Bir şey kıpırdar içimde, Eski bir şarkı duyarım, Yüreğimi vurur gider... Bir eleği var zamanın Anılarımı doldurup, Sallar, sallar sağa, sola, Büyükleri, acıları Yüreğime çöker, kalır, Gerisini eler, gider... Bir hayâl var, çok sevdiğim, Her gün gelir pencereme, Bir selam bile vermeden Öyle bakar gözlerime, Sonra sessiz, güler, gider... Bir yıldız var, kızıl, parlak, Gelir durur tam üstümde, Uzansam da ulaşamam. Işığı yakar tenimi, Taa yüksekten, şavkı bile Yüreğimi deler, gider. Bazen coşar da duygular, Bir şiir düşer içime Seksen yılın enkazından Buğulanan gözlerime Neler gelir, neler gider.... Ünal Beşkese |