Eskilere Dalınca
Ruhumu ateş sarar;
Eskilere dalınca. Kalbimde hüzün kaynar; Eskilere dalınca. Rengim solar, sararır; Gözlerim de kararır. Can bedenden ayrılır; Eskilere dalınca. Dilim dönmez, tutulur; Hasret, öfke savurur. Akan suyum da durur; Eskilere dalınca. Sızlar gönlümde hissim; Kesilir, çıkmaz sesim. Tükenir, tüm nefesim; Eskilere dalınca. Ne el tutar, ne ayak; Dil tatmaz, duymaz kulak. Gönül harabe konak; Eskilere dalınca. Bir bir görünüp gider; Anılar kalbe keder. Daracık, sanki her yer; Eskilere dalınca. Bir dert ki, yok ilacı; Hatıralar davacı. Kurulur darağacı; Eskilere dalınca... Mahmut KILIÇOĞLU |
Gözlerim de kararır.
Can bedenden ayrılır;
Eskilere dalınca.
Yüreğinize kaleminize sağlık hocam bu nadide eseri yazan kalemi canı yürekten kutluyorum şiir gibi bir ömür temenni eder saygılarımı sunarım