Taş altından aka aka
Nideyim ki ki sel bozulmuş.
Kaş altından baka baka
Nideyim ki kul bozulmuş.

Kin, kasavet, kibir ile
Öfke, dayak, cebir ile
Kem damardan mücbir ile
Nideyim ki hal bozulmuş.

Baktım herkes bir yol bulmuş
Yelesiz bir aslan olmuş
Mana sandım nefse dalmış
Nideyim ki el bozulmuş.

Öyle aç ki doymaz gözü
Suya yazar bin bir sözü
Yalan, dolan yoktur düzü
Nideyim ki dil bozulmuş.

Bir muamma kaşı, gözü
Karıştırmış çoğu, azı
Bulamadım tadı, tuzu
Nideyim ki bal bozulmuş.

Dik yokuşlar tepe tepe
Çayır çimen öpe öpe
Kaçıp gitsem dere tepe
Nideyim ki yol bozulmuş.

Kış bahara halef olmuş
Ay güneşe selef olmuş
Gül dalında telef olmuş
Nideyim ki yıl bozulmuş.

Canfani’yem soram dedim
Hasbihali kuram dedim
Bunca derdi saram dedim
Nideyim ki kol bozulmuş.

Yüksel Beyocaktan