--KAR--Zamanın pasağında yetti artık kokuştum Lüzumsuz kişilerle inatlaşıp tokuştum Kızardıkça utançtan, ayıbımı kapat kar! Sabaha kadar çalış, bütün yolları tıka Kömürden geceleri beyazın ile yıka Mektepli çocuklara, tatil için icat kar! Öfkeden kudururken hızına yetişilmez Bozkırım tenhalaştı seninle itişilmez Soğuk öze işlerken, obamıza hayat kar! Mevsimin bereketi, olmazsa olmazısın Hem de feci sinirli kabına dolmazısın Yeryüzüne inişin, tanelerin sanat kar! Bu gün erken uyandım bir nostalji yaparken Çizmeleri çekerek yamaçlara saparken Yayılmış da yatıyor yorgan gibi rahat kar! Ben seni pamuk sandım, aklığın südüme denk Gönle kapı aralar doyumsuz türlü hevenk Ne olursun elini, sende sulha uzat kar! İsmail Süklüm 19.01.2017 KASTAMONU |